وضعیت فرش
یک فرش ماشینی 6 متری 700 شانه دست دوم قطعاً به مرور زمان فرسوده و فرسوده می شود. پیری با حاشیه و فرش شروع می شود. در صورت عدم رعایت احتیاط،
قسمت گره خورده از بین می رود و به تدریج فرش از بین می رود. پیری سطحی دیرتر اتفاق می افتد. مخصوصاً جاهایی که با هم تماس دارند (مانند سر و پای
سجاده نماز) بیشتر ساییده می شوند. به همین دلیل نمی توان یک فرش قدیمی از همه جهات سالم و محکم باشد. این فرش ها فقط به عنوان ملیله استفاده
می شوند و از شب پره ها محافظت می شوند، این فرش ها تا به امروز در شرایط عالی (دست نخورده) باقی مانده اند. بنابراین، تعمیر فرش قدیمی یا آنتیک بسیار
طبیعی است. ترمیم ماهرانه قسمت های آسیب دیده فرش با متریال، رنگ و تکنیک بافت مناسب بدون برهم زدن یکپارچگی فرش، ارزش خود را از دست نمی دهد.
علاوه بر این، فرش هایی که ارزش آنتیک بسیار بالایی دارند، اما آسیب دیده یا تکه تکه شده اند که قابل ترمیم نیستند، «پارگی» نامیده می شوند و این قطعات
بسیار ارزشمند هستند.
ارزش گذاری
فرش‌های قدیمی و آنتیک ارزش‌هایی هستند که قابل تکثیر نیستند، هر روز خرید و فروش نمی‌شوند و بنابراین قیمت مشخصی ندارند. از این حیث ارزش این نوع
فرش مانند سایر اقلام عتیقه نسبی است. دانش، آداب و تجربه نیز نقش عمده ای در ارزش گذاری دارند. در حالی که فرشی که انسان سال‌ها در خانه‌اش
استفاده کرده و از دیدن آن خسته شده است، برای او ارزش چندانی ندارد، اما برای کسی که آگاه و کنجکاو فرش است، می‌تواند ارزش بالایی داشته باشد.
فرش های خارج از ترکیه: مهم ترین محل تولید فرش های بافندگی دستی در خارج از ترکیه، کشورهای قفقاز و شمال آفریقا به ویژه ایران است. تا آنجا که از منابع
مکتوب برمی آید، در قرن دهم قالی در خوزستان، بخارا و فارس بافته می شد. اولین نمونه های فرش ایرانی در مینیاتورهای ساخته شده در قرن چهاردهم یافت
می شود. هنر فرش ایرانی اوج خود را در قرن هفدهم سپری کرد. قالی های مدالیون و هرات در میان فرش های ایرانی از محبوب ترین ها هستند. معروف ترین آن
ها ساخت مناطق شیراز، فرهان، خراسان، سینه و تبریز است. نقوش هندسی در فرش های قفقازی غالب است. علیرغم نفوذ ایرانیان، نقوش حیوانات و اژدها مورد
تأکید قرار گرفت. داغستان، ماهچوان، تفلیس، باتومی، گنجه، شیروان مراکز اصلی تولید هستند. معروف است که فرش در نقاط مختلف دنیا بافته می شود. اما این
فرش ها به اندازه فرش های ترک معروف و ارزشمند نیستند. به عنوان مثال فرش هایی که در آسیای مرکزی در مراکزی مانند سمرقند، کاشغر و بخارا و در
افغانستان و هند تولید می شوند به اندازه فرش های ترک اهمیت پیدا کرده اند. معروف است که فرش در اروپا بافته می شود. با این حال، این فرش ها بیشتر ملیله
هستند.
