کفش های ایمنی S1 کفش های محافظی هستند که نیاز به کلاهک محافظ دارند. همانند کفش های ایمنی S2 و S3، کلاهک محافظ پنجه دارای قابلیت ارتجاعی 200 ژول است. این الزامات در EN 20345:2004 برای کفش ایمنی تنظیم شده است.
علاوه بر این، زیره تمام کفش ها از کلاس حفاظتی S1 به بالا باید آنتی استاتیک باشد. مقاومت حجمی ویژه کفش طبق استاندارد DIN EN 61340-4-3 باید بزرگتر یا مساوی 105 اهم و کمتر از 108 اهم باشد.
با این حال، به‌ویژه هنگام پوشیدن کفش‌های روپوش یا چکمه‌های روفرشی (محافظت از محصول در مناطق کار تمیز یا در اتاق تمیز)، مقاومت صدا به حدی بالا می‌رود که مقدار حدی 108 اهم دیگر برآورده نمی‌شود.
همانند S1 و S3، ملزومات کفش ایمنی نوین ملی S2، کلاهک محافظ است که ظرفیت بارگذاری آن 200 ژول است. کفش ایمنی S2 علاوه بر درپوش محافظ، مقاومت خاصی در برابر رطوبت و رطوبت دارد که با مراقبت مناسب نیز از آن نگهداری می شود.
کفش ایمنی S3 مجهز به درپوش محافظ با ظرفیت بار 200 ژول (DIN EN 12568) است. علاوه بر درپوش محافظ، کفش ایمنی مجهز به یک زیره ضد سوراخ است. این کفش های محافظ نیز باید دارای مقاومت خاصی در برابر رطوبت و خیسی باشند که با مراقبت مناسب می توان آن را حفظ کرد.
کفش‌های کلاس حفاظتی S1P دارای ویژگی‌های مشابه کفش‌های کلاس حفاظتی S3 هستند، اما فاقد ضدآب بودن مشروط هستند (60 دقیقه – جذب آب <30٪).
چکمه های آتش نشانی، کلاس حفاظتی S3
1.1 کفی مقاوم در برابر سوراخ شدن
در کفش ها و چکمه های ایمنی مانند کفش های آتش نشانی از یک زیره مقاوم در برابر نفوذ استفاده می شود. از کف پا در برابر آسیب های ناشی از نفوذ ناخن و سایر اشیاء تیز محافظت می کند.
در گذشته، زیره ضد سوراخ فقط از ورق فولادی تشکیل می شد که روی کفش کار می شد یا داخل آن قرار می گرفت. کفی های مدرن اکنون نیز از پارچه های فنی مانند کولار، لنزی، فیبر-LS یا مشابه ساخته می شوند.
آرماتورهای پارچه و فولاد باید با استاندارد EN ISO 20345:2004 مطابقت داشته باشند. زیره های پارچه ای به دلیل انعطاف پذیری بیشتر و عایق بودن در برابر سرما و گرما راحت تر هستند. آنها همچنین تمام کفی را می پوشانند (که در مورد فولاد صدق نمی کند).
